Het fort Ujung Pandang werd oorspronkelijk gebouwd in de loop van de jaren ’30 van de 17de eeuw, als onderdeel van een groot fortificatieproject van de machthebbers van het dubbelkoninkrijk Gowa-Talloq, waarvan Makassar de belangrijkste havenstad was. Om de toenemende bedreiging van de VOC, die van 1634 tot 1637 in oorlog was met Makasar en de haven stelselmatig blokkeerde, het hoofd te bieden, werden bestaande fortificaties versterkt en werden er verschillende nieuwe gebouwd, waaronder Ujung Pandang.
Het fort werd in 1667 aan de VOC overgedragen, zoals bepaald in het Bongaais Verdrag, dat Sultan Hasanuddin gedwongen was te tekenen nadat hij in de Makassar-oorlog was verslagen door de gecombineerde legermacht van de VOC en haar lokale bondgenoten onder de leiding van de Boeginese edelman Arung Palakka. Het fort werd omgedoopt tot Fort Rotterdam, naar de geboorteplaats van de VOC-bevelhebber Cornelis Jansz. Speelman. Het was het VOC-hoofdkwartier toen de Makassar-oorlog weer oplaaide (Gowa werd nogmaals verslagen in 1669). In de loop van de jaren ’70 van de 17de eeuw werd het herbouwd tot een Europees fort met vijf bastions, en kreeg het zijn karakteristieke ‘schilpad’-vorm. In 1679 werd een ravelijn toegevoegd. Vanaf de jaren ’70 van de 20ste eeuw werd het fort uitgebreid gerestaureerd. Heden ten dage is het een culturele attractie en een publieke ruimte voor de bewoners van Makassar, en behuist het het La Galigo-museum en het Museum van de Provincie Zuid-Sulawesi.
