De expeditie van Olivier van Noort bij de Ladrones

Na vertrokken te zijn van de kust van Nieuw Spanje eind mei 1600 besloot Olivier van Noort met zijn vloot de Stille Oceaan over te steken en de Filippijnen te zoeken. Onderweg kwamen ze meerdere eilanden tegen in de ocean. Ze maakten doelbewust een stop in de Ladrones, die tegenwoordig de Mariana-eilanden heten. Ze kwamen op 15 september aan op Guam en bleven daar 2 dagen om voedsel in te slaan en drinkwater te bemachtigen. Op de eerste dag waren ze nog vrij succesvol in het krijgen van fruit, zoals kokosnoten en bananen, en ook suikerriet en vis. De Nederlanders gaven hiervoor uit ijzer, wat volgens het journaal van Van Noort erg gewild was onder de eilandbewoners. De handel ging echter niet zo soepen, aangezien volgens Van Noort veel pogingen gedaan werden om de Nederlanders te misleiden en spullen te stelen van ze. Na nog een paar dagen met matig resultaat meer te bevoorraden besloot de raad van de expeditie om op 17 september door te zeilen naar de Filippijnen, aangezien de meeste scheurbuikzieken aan de beterende hand waren.

De afbeelding toont de Nederlandse schepen Mauritius en Eendracht bij de Ladrones. De schepen worden omringd door kano’s van de eilandbewoners. Het eiland wordt getoond met heuvels en bomen, maar zonder dorpen. In het journaal zegt de begeleidende tekst, dat dit een van de Ladrones is, waar men naartoe gezeild was. De mensen arriveerden met zo’n 200 kano’s rond het schip, met in elke kano zo’n 3, 4 of 5 man, die de anderen wegduwden en het Spaanse woord voor ijzer riepen, wat erg gewild was daar. Terwijl ze om het schip drongen, zeilde Van Noort over hen heen, maar al snel herstelden ze zich en hadden ze hun kano’s weer omgekeerd. De tekst zegt dat het barre eilanden moeten zijn, aangezien de inwoners weinig voedsel van belang brachten. Het eiland ligt volgens het bijschrift zo’n 250 mijlen ten oosten van de Filippijnen.