De uitbraak van vijandelijkheden met de oorspronkelijke bevolking in de vroege jaren '40 van de 17de eeuw maakte het noodzakelijk dat er op Staten Eiland een verdedigingswerk ter bescherming van de handvol kolonisten werd gebouwd. In 1641 besloot de koloniale regering zo goedkoop mogelijk een kleine redoute te bouwen. Het is onwaarschijnlijk dat het plan ook echt is uitgevoerd, omdat er in de jaren erop geen verwijzingen naar de redoute zijn aangetroffen.
In 1656, na de Peach-oorlog van 1655, rezen er nieuwe plannen voor een fort. Hendrick van der Capelle, patroon-op-afstand van Staten Eiland, gaf kapitein Adriaan Post opdracht om een fort het eiland te bouwen waarin de kolonisten zich in geval van een aanval konden terugtrekken. Ook dit plan lijkt echter niet ten uitvoer te zijn gebracht omdat het risico op een aanval afnam en verdere kolonizatie van het eiland tot stilstand kwam door kwesties over eigenaarschap. Toen na 1661 het eiland onder bestuur van de WIC kwam te vallen, werden initiatieven voor het bouwen van een verdedigingswerk weer opgepakt.
In 1662 werd het eiland verdedigd door een garnizoen van zes soldaten, en een jaar later droegen de Bewindhebbers Stuyvesant op om de monding van de Hudson-rivier goed te verdedigen. Stuyvesant liet hierop een blokhuis op Staten Eiland bouwen.
Aan het eind van de achttiende eeuw bouwden de Engelsen meer fortificaties op de locatie, onder de naam Fort Wadsworth.