Verkennigskaart van de rivier de Corantijn
Sanders, Salomon Herman
Titel Leupe: ”Schetskaartje van de Corantijnrivier. Met beschrijving der reis in 1720 door Sallomon Herman Sanders aldaar gedaan, alsmede een verklaring der kaart, en een relaas betreffende het bergwerk onder den Parnasberg genaamd "Trouw op God""
Deze kaart behoort bij het verslag van de verkenningstocht naar de Boven-Corantijn door Salomon Herman Sanders in 1720. Sanders, een Duitser die als soldaat in dienst van de Sociëteit was gekomen, was zelfverklaard mijnbouw-expert en om die reden aangesteld als directeur van het in 1718 begonnen ‘bergwerk’ aan de Parnassusberg, aan de bovenloop van de Surinamerivier bij de latere plantage Bergendal (zie VEL2087). Op deze locatie werd tot 1723 vergeefs naar goud.
In 1720 werd Sanders uitgezonden naar de Corantijn om deze naar aanleiding van een exploratie in het voorgaande jaar door Gerrit Jacobsz (zie VELH576A) nader te onderzoeken op het voorkomen van goud en andere bruikbare ertsen. Tijdens deze expeditie legde hij de loop van de rivier en enkele zijarmen tot ver stroomopwaarts opmerkelijk goed vast op deze kaart. De rivierarm langs de nummers 26-29-34-37 is bijvoorbeeld te herkennen als de hoofdstroom van de Corantijn, die officieel pas in 1871 werd ontdekt door de Britse geoloog Charles Barrington Brown.
Sanders presenteerde het verslag van zijn tocht pas in 1722. Enig concreet resultaat van zijn onderneming naar de Corantijn kon hij echter niet voorleggen, en ook de goudvondsten bij de Parnassusberg bleven maar uit. Sanders werd uiteindelijk in 1723 veroordeeld voor oplichting van het gouvernement. Hij moest, nadat hij publiekelijk aan de schandpaal was tentoongesteld met een papier met de tekst 'bedrieger' op zijn borst, drie jaar dwangarbeid verrichten.
Het noorden is onder.
Schaalstokken van 4 geometrise mijlen / 5 Hollandse mijlen of uuren gaans = [ca. 1 : 345.000].
Neem contact op met Nationaal Archief voor hergebruik en auteursrechten.