Jodensavanne

De Joodse Savanne ofwel het 'Joods Dorp', lag stroomopwaarts aan de oostelijke oever van de rivier Suriname. De naam is ontleend aan de vele gevluchte joden die hier kwamen wonen tussen 1650 en 1664. In deze periode werd Nederlands-Brazilië veroverd door de Portugezen, hetgeen vele joden deed vluchten naar andere bestemmingen. Ze trokken naar gebieden rondom de Cayenne en de Suriname rivier, waar Nederlanders gevestigd waren. In Suriname kregen zij van de Engelsen stukken land om te verbouwen. De nieuwkomers bouwden hier in 1665 hun eerste synagoge en tijdens het gouvernement van Sommelsdijck in 1685, een tweede synagoge, opgetrokken uit baksteen. Daarmee werd de plaats voor een lange periode het centrum van de joodse gemeenschap in deze regio. In de loop van de 18de eeuw, toen Paramaribo steeds groter werd als hoofdplaats van de Nederlandse kolonie, werd de Joodse Savanne door vele mensen verlaten in plaats voor een grotere een beter gelegen vestiging aan de monding van de rivier Suriname. Door een brand in de 19de eeuw kwam er een definitief einde aan deze belangrijke nederzetting.