Tussen 1641 en 1648 waren de Nederlanders erin geslaagd om Luanda (São Paolo de Loanda was het grootste Portugese slavendepot aan de Afrikaanse kust) en het omliggende gebied van de Portugezen af te pakken. De Nederlanders vestigden zich vervolgens in het binnenland langs de rivieren. Een van de factorijen daar, zoals Cambambe aan de Kwanza rivier, werd in die tijd de Portugezen afgenomen. Aan de monding van deze rivier, i.e. aan de kust enkele tientallen kilometers ten westen van Cambamba, werd rond 1643-44 een eerdere door de Nederlanders gebouwde wambuis omgebouwd tot een groter fort. Het fort zou bekend komen te staan staan als Fort Mols, naar één van de drie door de WIC aangestelde directeuren van het gebied.
Het eiland Ensadeira, waar de Nederlanders op Portugese weerstand stuitten, lag ergens tussen de kust en Cambamba; waarschijnlijk is het het eiland dat op Blaeu-kaarten van het gebied als 'Masander' wordt aangeduid. In zijn beschrijving van Afrika noemt Olfert Dapper het eiland, en meldt hij dat het 9 mijl (ca. 50 kilometer) stroomopwaarts vanaf de kust ligt, vier mijl lang en een halve mijl breed is, en vooral maniok (cassave) produceert.
