Rozengain

Het Bandanese nootmuskaateiland Rozengain was sinds 1621 in bezit van de VOC. Rond 1627 werd besloten om de nootmuskaatcultuur te concentreren op de eilanden Groot Banda, Ai en Banda Neira. Rond 1634 werden de nootmuskaatbomen op Rozengain gekapt en moesten de bewoners verhuizen naar één van de andere Bandaeilanden. Tot ver in de 19e eeuw werd het eiland gebruikt als een deportatie-oord. Veroordeelde misdadigers, kettinggangers genoemd, werden te werk gesteld in de djattibossen als houthakker, in de kalkbranderijen of in de steenbakkerijen. Niet voor niets werd Rozengain ook wel 'Bandieten-eiland' genoemd.