Kustprofielen van Tasmanië

Nadat de expeditie van Abel Tasman vertrokken was van Mauritus, zeilden de Zeehaen en de Heemskerck in zuidelijke en daarna zuidoostelijke richting om rond 52 tot 54 graden zuiderbreedte te komen. Slechte weersomstandigheden leidden ertoe dat de leiders van de expeditie ervoor kozen veel noordelijker te blijven varen, rond 41 tot 42 graden zuiderbreedte. De schepen zeilden enige tijd richting het oosten, en kwamen hierbij ten zuiden van Australië een nieuw eiland tegen. Ze benaderden de zuidwestkust van het eiland en volgden een aantal dagen de kustlijn richting het oosten voor ze voor anker gingen. Het eiland werd Van Diemensland genoemd, naar de gouverneur-generaal van de VOC en plantten een vlag om het eiland voor Nederland te claimen. Het werd later hernoemd naar tot Tasmanië. Bij het langs de kust zeilen kwam met een aantal kleinere eilanden tegen die vernoemd werden naar leden van de Raad van Indië: de Maetsuiker eilanden en Borel's eilanden. Isaac Gilsemans, koopman aan boord van de Zeehaen, wordt gezien als de meest waarschijnlijke auteur van deze kustprofielen van Tasmanië die in Abel Tasman’s journaal zijn getekend.