Kaart van het Cordon van Defensie tussen de Casawinikakreek en de Surinamerivier

Titel Leupe: Plan van de dispositie van 't Cordon, tusschen 't rivier Suriname en de Cassewinica Creeq.

Vanaf het midden van de 18de eeuw groeiden de Marrons, ontsnapte slaafgemaakten die in de binnenlanden van Suriname nieuwe gemeenschappen vormden, uit tot steeds geduchtere tegenstanders. Nadat ze zich verenigd hadden onder leiding van de befaamde Boni, naar wie zij zich later ook gingen noemen, kwam het in 1771 uiteindelijk tot een grote oorlog, die bekend is geworden als de (eerste) Boni-oorlog. Deze eindigde in 1776 met de verdrijving van de Boni naar Frans-Guyana. Tussen 1774 en 1778 legde de koloniale overheid in de strijd tegen Boni het bijna 100 kilometer lange Cordon van Defensie of Cordonpad aan. De eerste ontwerpen en opmetingen voor deze doorgaande patrouilleweg met op geregelde afstanden militaire posten kwamen al in 1772 tot stand, maar op grotere schaal begonnen de voorbereidende werkzaamheden in het jaar daarop, met daarin een hoofdrol voor de militair ingenieurs Johan Christoph Heneman en Johann Friedrich Ferdinand Wollant. Hier is het gedeelte tussen de Surinamerivier en de Casawinikakreek getekend. Alle posten zijn genoemd en de grondsoort waarop ze staan is aangeduid. Zoals beschreven in de aantekening linksboven, zullen in totaal 265 mannen op deze posten worden gezet.

Het noorden is rechtsonder.

Schaal van 300 kettingen à 66 Rijnlandse voeten = 143 strepen.