In het westelijk deel van Tidore lag op een steile heuvel op 400 meter van zee het kleine inheemse dorp Marieko. In 1609 versterkten de Spanjaarden dit dorp door de bouw van een stenen ringmuur met twee bastions en een bewapening van twee kanonnen. Het nieuwe fort, dat Marieco del Grande werd genoemd, kreeg een bezetting van 14 Spaanse soldaten en een aantal Papangers (inheemse soldaten van de Filippijnen). Het fort kon alleen worden bereikt door tegen de 60 graden steile heuvel op te klimmen.
Tussen november 1609 en januari 1610 probeerden de Nederlanders onder bevel van Simon Jansz Hoen te vergeefs om het fort op de heuvel in te nemen. Op 8 februari 1613 had een tweede aanval onder bevel van gouverneur-generaal Pieter Both meer succes en werd het Spaanse fort ingenomen. De Nederlanders bouwden een nieuw fort Marieco, rechthoekig met vier bastions. De bastions kregen de namen Utrecht, Enkhuizen, Amersfoort en Reaal. Er werden twee compagnieën soldaten in gelegerd. In 1616 voerde Willem van Anssing het bevel over het fort. Er is weinig bekend over fort Marieco. Het meest waarschijnlijke is dat het na de verdrijving van de Spanjaarden van Tidore in verval raakte. Jan Pietersz Coen gaf in juni 1621 opdracht om het fort te ontmantelen en te verlaten.
Eind 1621 of begin 1622 bezetten de Spanjaarden het verlaten fort en begonnen met de wederopbouw. Het bleef waarschijnlijk bezet tot het definitieve vertrek van de Spanjaarden uit de Molukken naar Manilla in mei 1663. Het fort raakte in verval. Tegenwoordig herinneren alleen een paar stukken muur op het terrein van een landbouw
en bananenplantage eraan.
