Gorontalo

De sultan van Ternate stond in 1678 zijn rechten op Gorontalo af aan de Verenigde Oostindische Compagnie. Het duurde tot 1681 voor het gebied door de gouverneur van de Molukken, Robertus Padtbrugge, definitief onder het gezag van de compagnie was gebracht. De belangstelling van de Compagnie voor het gebied was aanvankelijk minimaal. Het probeerde in het gebied het specerijenmonopolie te handhaven, Europese concurrenten weg te houden, het weghouden van Europese concurrenten en zeeroverij te bestrijden. De compagnie kocht er rijst en verkocht katoentjes. De belangstelling van echter enorm toe toen in 1720 goud werd gevonden in de bergen van Gorontalo. In de jaren 1770-1780 werd het voor de VOC duidelijk dat het in de decennia ervoor geboerde beleid om de goudhandel te controleren, een combinatie van kleine militaire posten en patrouillevaarten, onvoldoende waren om de levering van goud onder controle te krijgen. De lokale vorsten profiteerden van de bescherming van de VOC maar verkochten het goud aan Indonesische handelaren.