Ahmadabad was een grote stad waar kooplieden kwamen uit alle windstreken. Op de markten werd gehandeld in indigo, katoenen stoffen en garens, zijde, diamanten en salpeter. Er hoefden in Amadabad geen in
en uitvoerrechten te worden betaald. Wel dienden de kooplieden zich regelmatig met geschenken bij de gouverneur van de stad in het ommuurde kasteel te vervoegen. De VOC had vanaf 1617 in Ahmadabad een kantoor. De compagnie kocht er indigo uit Sirkhej; zijde, die werd verkocht op Java; diamanten afkomstig uit de mijnen van Golkonda. Als gevolg van het verval van het Mogolrijk in het begin van de 18de eeuw verminderde de handel en werd ook de weg van Ahmadabad naar Surat steeds gevaarlijker. Het kantoor te Ahmadabad werd daarom in 1744 gesloten.
