Olinda

Olinda was de Portugese hoofdstad van Pernambuco, de rijkste capitania (provincie) van Brazilië. In dit gewest werden grote hoeveelheden suiker geproduceerd. Het was daardoor één van de meest bevolkte streken in Brazilië. Pernambuco strekte zich uit van de rivier São Francisco in het zuiden tot het gewest Itamaracá in het noorden. Alle dorpen en nederzettingen concentreerden zich langs de kust en dicht bij de monding van de rivieren. Toen de Nederlanders Pernambuco in 1630 innamen, was Olinda een welvarend stadje dat ongeveer 700 huizen telde en veel kerken, kloosters en mooie gebouwen kende. Op het moment dat Olinda door de Portugezen gesticht werd, was het voor hen van belang om de plaats tegen aanvallen van de Indianen te verdedigen. De nederzetting was gelegen op de heuvels ten noorden van het vissersdorp Recife, een lang en smal schiereiland. Omdat de Nederlanders de versterkingen van de stad in slechte staat aantroffen, werd besloten de stad te 'ontmantelen' en een nieuwe nederzetting op te richten in Recife, een dorp met toegang tot de zee, iets ten zuiden van Olinda. In Olinda bleven nog enkele Portugese families met hun personeel achter. Langzamerhand werd Olinda verlaten voor Recife, dat uitgroeide tot de hoofdstad van Nederlands-Brazilië. In 1630 werd ook het Portugese fort aan het strand van São Francisco, genaamd forte Queijo, door de Nederlanders verbouwd. Het fort was een jaar eerder onder leiding van de Portugees Mathias de Alburquerque gebouwd om de stad te verdedigen.