Jacob Haafner is bekend van de verschillende reisverslagen die hij publiceerde over zijn reizen en avonturen in Afrika en Azië. Haafner reisde in 1766 op elfjarige leeftijd met zijn vader mee naar Batavia. Zijn vader stierf echter onderweg in Kaapstad. Verschillende VOC-dienaars aan de Kaap ontfermden zich hierna over Haafner, die nog anderhalf jaar aan de Kaap bleef wonen, toen naar Batavia reisde waar hij hoopte voor de VOC aan de slag te gaan, maar kreeg in plaats daarvan een aanstelling als privé-onderwijzer van de kinderen van een hoge VOC-dienaar. Haafner keerde begin 1769 terug naar Kaapstad, waar hij een jaar verbleef, alvorens naar de Republiek te reizen.
Na minder dan een jaar in de Republiek nam hij echter in juni 1771 dienst als zeeman voor de VOC. De daaropvolgende 16 jaar bracht hij vooral door in India en op Ceylon – eerst in VOC-dienst, later in diverse andere betrekkingen. Hij was getuige van de oorlogen tussen de verschillende koloniale machten onderling en met het koninkrijk Mysore. Uiteindelijk keerde hij in 1787 naar de Nederlanden terug.
Vanaf 1806 publiceerde hij verschillende boeken over zijn reizen en belevenissen, die indertijd zeer succesvol waren.
