Aan de rivier Pomeron of Poumeron, in het noorden van Zuid-Amerika, vestigde zich in 1657 een groep Zeeuwen afkomstig van de steden Middelburg, Veere en Vlissingen. De kolonie, ook wel bekend als Nova Zeelandia ofwel Isekepe, bestond uit enkele posten gelegen aan de twee oevers van de rivieren Pomeroon en Essequibo. De vestigingen aan de Pomeroon waren Nieuw Middelburg en het fort Zeelandia, ook wel Nova Zeelandia genaamd, en een post aan de Moruka Kreek. De vestiging Nieuw Middelburg lag aan de oostelijke oever van de Pomeroon rivier, landinwaarts. Niet ver van het plaatsje Nieuw Middelburg had men ook een klein fortje gebouwd genaamd 'Huis ter Hooge'. Nieuw Middelburg werd beschouwd als de hoofdplaats van de kolonie aan de Pomeroon rivier. In de kolonie werden vrij snel na de stichting ervan plantages aangelegd voor het planten van suikerriet. De posten aan de Pomeroon rivier waren geen lang leven beschoren. In 1666, toen de Engelsen onder leiding van majoor John Scott de kolonie aanvielen, werden de posten en plantage geplunderd en uiteindelijk veroverd.